Bij stadsuitbreiding wordt doorgaans open landbouwgebied omgevormd tot stedelijk gebied. Hierbij kunnen natuurwaarden verloren gaan. Vaak is er dan veel aandacht voor weide- en akkervogels, maar in het landelijk gebied komen ook enkele bijzondere insecten voor. Een voorbeeld is de bedreigde Moshommel. Deze bijensoort kwam in het verleden algemeen verspreid over het land voor. Waarschijnlijk profiteerde ze van het aanbod aan vlinderbloemigen, die vroeger veel werden ingezaaid als voedergewas en groenbemester. Ook het kleinschaliger landschap met veel ruige plekken zal voordelig geweest zijn, aangezien de Moshommel haar nesten bovengronds maakt.
Ook in Groningen komt deze bijzondere bijensoort voor. Om er zeker van te zijn dat stedelijke uitbreidingen bij de stad Groningen geen negatief effect hebben op de Moshommel, zocht A&W afgelopen zomer specifiek naar deze soort. Op de onderzoekslocatie zijn ze uiteindelijk niet aangetroffen, maar met de juiste maatregelen kan er in de toekomst wel geschikt leefgebied ontstaan.
Met de grotere aandacht voor bijen en insecten in het algemeen is ook de kennis over de verspreiding van de Moshommel in Nederland de laatste jaren gegroeid. In de noordelijke provincies blijken ze nog verspreid voor te komen. Belangrijk is de aanwezigheid van bloeiende planten tijdens de volledige vliegperiode – meestal binnen 100 meter van het nest – en een ongestoorde plek om een bovengronds nest te maken. Natuurlijke kustzones met zachte overgangen tussen droge en natte delen zijn zeer geschikt. De Moshommel is dan ook redelijk talrijk op de Waddeneilanden en in de Zeeuwse delta.
We hebben het geluk dat we tijdens onze veldwerkzaamheden deze bijzondere bij af en toe aan kunnen treffen. Dit jaar was dat bijvoorbeeld het geval in de Alde Feanen, de Eemshaven en op Rottumeroog.